Boğaz Körler Derneği’nde Semra ve Başkan Ahi yerel gazetelerini okurken, hayatlarını değiştirecek ilginç bir gelişme yaşanır. Bakanlık, Çin Engelliler Olimpiyatları’na katılımı amaçlayan bir faks göndermiştir. Bu faks dernek üyeleri arasında şamataya dönüşür. Yağlı güreş, halter gibi branş seçimi şakaları sürerken, dernektekilerin yardımıyla büyüyen Zeki’nin, çevresinde sürekli top koşturan gören çocuklar gibi olma arzusuyla ağzından dökülen “futbol” sözü, konuyu ciddileştirir. Öneri; “Çıngıraklı Top”, bir başka deyişle körler futbol takımıdır. Zeki’nin bu isteği, futbola sıcak bakmayan, derneğin gözü, üniversiteli Semra’yı bile içine alır. Karar verilmiştir; Türkiye’deki ilk körler futbol takımı kurulacaktır. Ve ilk olarak oyuncular ve iyi bir antrenör bulunmalıdır. Ahi ve Semra takıma oyuncu toplamak için yollara düşüp, bildikleri tüm görme engellilere ulaşmaya çalışır. Zorlu uğraşlardan sonra aşağı yukarı bir takım kurulur. Bahattin, Sebahattin, Şahin, Halis, Nuri, Yanni ve Nardane takımda olacaktır. Peki antrenör sorunu nasıl çözülecektir? Başkan Ahi bu görevi, bir gazetede santral görevlisi olan Yanni ve arkadaşı Oktay’a verir. Yanni çalıştığı gazetenin yayın yönetmeni Osman’a durumu anlatır. Osman gazetenin neşe kaynağı Yanni’nin bu isteğini düşünürken, çözüm kendiliğinden gelir. Çözüm, bir dönemin futbol yıldızı Kerem’dir. Böylece yollar kesişir. Kerem, Dernek takımının antrenörü olacaktır. Bu eski futbol yıldızının adını duyan dernektekiler bayram havasına girse de Başkan Ahi’nin yerine geçmek isteyen muhaliflerin başı Muzo; kebapçı kardeşleriyle derneği restorana çevirmek için “körler futbol oynayamaz” diyerek soğuk rüzgârlar estirir. Tabiî işler plânlandığı kadar kolay değildir. Bir çok sürprüz ve serüvenle dolu “Çıngıraklı Top” bizi beklemektedir. Topun yerini dahi bulamayan bu insanların, oldukça komik hallere düşmelerine karşın, top oynamak için gösterdikleri çaba ve kararlılık; “hayata körü körüne atılan bir çalımdır”.
30/12
2016
1
Yorum Var